Het lichaam bestaat uit verschillende onderdelen; botten, spieren, banden, gewrichten, organen en huid. Zonder bindweefsel kunnen deze delen niet samenwerken met elkaar en dus niet functioneren. Het woord zegt het al: “het is weefsel dat iets bindt” ofwel verbindt. Zonder bindweefsel zijn de botten niet verbonden met de spieren, dan hangen de organen los in de buik en is de huid uitgezakt tot op de knieën.
Als het lichaam een probleem moet oplossen bijvoorbeeld een scheurtje in een spier of een voorovergebogen hoofd op zijn plek moet houden, dan zoekt het bindweefsel naar manieren om het lichaam toch zo goed als mogelijk te laten functioneren. Het bindweefsel is heel oplossingsgericht. Het zorgt er voor dat het weefsel sterker gemaakt wordt om de veranderde krachten op te kunnen vangen. Toch geeft dat op den duur klachten. De weefsellagen zowel huid over bindweefsel, bindweefsel over spieren, schuiven niet meer mooi over elkaar, maar het schuurt of soms is er verklevingen, waar het bindweefsel er voor heeft gezorgd dat er een vacuüm op is getreden in de weefsels. Dit is pijnlijk.
De behandeling bestaat dan uit het losmaken van deze weefsels van elkaar zodat het weer kan schuiven zoals het hoort. Dit is meestal niet pijnloos, sterker nog het is vaak pijnlijk maar wel erg effectief. Als de weefsels los zijn dan kunt u bijvoorbeeld i.p.v. dat u als u vooroverbuigt de vingers 30 cm van de grond verwijderd blijven, na de behandeling kunnen veel mensen de grond aantikken. De pijnklachten nemen drastisch af en daarom zijn er bij veel mensen maar enkele behandelingen nodig om volledig van de klachten af te komen. Vaak in combinatie van houding en stabilisatie training gaan we aan de slag om uw klachten langdurig in de ban te doen.
Bij de bindweefselbehandeling kan ook littekenbehandeling horen. Littekens zijn weefsels die de neiging hebben tot krimpen. U kunt zich misschien wel voorstellen dat er pijnklachten kunnen zijn in de rest van de omgeving. Maar om het te hebben over bijvoorbeeld een galblaasoperatie: bij de klassieke operatie is er een sneetje ter grote van 7 cm. De incisie gaat door de huid, onderhuids bindweefsel, door de spierlagen (4 in totaal) daarna het buikvlies en dan nog het orgaanvlies. Als het aan elkaar wordt gezet, wordt het bindweefsel aan het herstellen gezet. Hierdoor moet het litteken een sterke verbinding worden. Dan treedt er vrijwel altijd verkleving op van de nabijgelegen lagen. Vaak is de buikfascie/bindweefsel en het middenrif die door de verklevingen wordt beïnvloedt. Hierdoor kan de ademhaling veranderen, maar bij een langdurige verkleving van het bindweefsel heeft dat invloed op de borstspier die bij een deel van de spier uitkomt in het buikvlies. Aan de andere kant zit het vast aan de bovenarm. Zo kan het dus gebeuren dat het litteken mogelijk zelfs de oorzaak is van schouderklachten, soms zelfs met tintelingen in de vingers.